İkinci çocuk kitabımız Kırmızı Kartal. Yazarı yeni keşfettim. Meğer ne çok kitabı varmış.
Doğruyu söylemek gerekirse iş çocuk kitaplarına gelince yazar ismini geri plana atıyoruz galiba. Oysa yetişkin kitaplarında önce yazarın adına bakıyoruz. Son birkaç yıldır çocuk kitaplarında yazar ismine daha çok dikkat ediyorum artık. Buna rağmen yazara ya denk gelmedim ya da hala çocuk kitaplarında yazara gereken önemi veremiyorum. Üstelik Miyase Sertbarut Kırmızı Kartal kitabıyla 2003 Tudem Edebiyat Birincilik Ödülü de almış.
Bu kitapta yazar, her gün hayvanlarını otlatırken radyosunu yanına almayı unutmayan,hayal kurmayı seven Evşen’in hikayesini anlatıyor.
Evşen’in iki hayali var. Biri yazar olmak diğeri de uçağa binmek. Tarlaları ilaçlamak için çiftliklerine yakın bir yere gelen kırmızı uçağı gördüğünden beri bu hayalle yaşıyor.
Pilotla arkadaş olup ondan söz de alıyor. Ama bir gün Piper Pa-25’in Evşen’in taktığı isimle Kırmızı Kartal’ın pilotu Muzaffer amca aniden gidiyor. Hem de hiç haber vermeden.
Evşen’in üzüntüsünü kalbimde hissettim. Çocuklara söz verirken dikkatli olmak lazım, tutamayacağımız sözler vermek çocuklarda umulmayacak kadar derin yaralara yol açabiliyor.
Neyse ki bu öyküde Muzaffer amca geri dönüyor ve ani gidişinin sebebini açıklıyor. Sözünü de tutuyor.
Radyo tiyatrosu, seyyar dondurmacı gibi nostaljik ögeler barındıran, aile içi çekişmelere yer veren,umut etmeyi,hayal kurmayı ve sözünde durmanın önemini anlatan sıcacık bir öykü Kırmızı Kartal.
2.sınıftan itibaren de okunabilir. Hatta mutlaka okunmalı.
