Yazar: Züleyha Ersingün
Resimleyen: Mavisu Demirağ
Sayfa Sayısı: 80
Yaş grubu: 3.Sınıf ve üstü ( Yaş gruplarında kesin bir ayrım yapmak doğru değil aslında,bu biraz da çocuğun gelişimine,okuma seviyesine ve kitaplara olan ilgisine bağlıdır.)
Deniz, ailesinin beklentilerini karşılayamadığını düşünen, anne ve babasının onu başka çocuklarla kıyasladığına inanan kaygılı bir çocuktur.
Deniz kendi deyimiyle filmlerde gördüğümüz harika çocuklardan değil. Bu kitap bana belki kendini Deniz gibi hisseden çok fazla çocuk vardır, acaba biraz da ebeveynlerin, öğretmenlerin beklentisi mi çocukları harika olmadığı için kaygılı olan çocuklara dönüştürüyor diye düşündürdü.
Deniz kaygılarıyla boğuşurken ona sürpriz bir mektup geliyor. Hem de ta Japonya’dan. Sıradan bir çocuk olduğuna inanan Deniz önce mektupları önemsemiyor. Ama Finlandiya’dan da bir mektup gelince iki arkadaşıyla beraber bu gizemi çözmeye karar veriyorlar.
Buradan sonrası her ne kadar öngörülebilir bir son olsa da ben yine de merakla okudum. Farklı ülkelerden neden mektuplar geldiğini, bu mektupların nasıl bir iyilik hareketi olduğunu merak ettim.
Mektuplarda Deniz’den “Kaygı Kuşu” diye bahsedilmesi olayları daha da gizemli hale getiriyor.
En çok hoşuma giden şey ise Deniz’in bu mektupların kimlerden gönderildiğine takılmak yerine, madem bu mektuplar bana iyi geldi, o zaman başka çocuklara da iyi gelmeli diyerek iyilik hareketini alevlendirmesi oldu.
Deniz’in Hasan’a yazdığı gibi “ insan çölü yürüyerek geçen birine yazacak bir şey bulamasa da yanında olduğunu göstermesi yeter belki de…”
Kaygılı çocuklarımızın tüm kaygılarını gideremesek de yanında olduklarını göstermemiz yeter belki de. O yüzden bu kitabı kaygılı,kaygılı gibi görünen ya da tam tersi çok rahat zannettiğiniz çocuklara okutun.
Bu arada siz de merak ettiniz değil mi, Z.O.Ç.K.O nedir diye?
Not: Kitabın kapağını çok beğendiğimi de söylemeden geçemeyeceğim.